Mundury odgrywały ważną rolę w służbie nazistowskiej ideologii. W jaki sposób kolorystyka i symbolika były wykorzystywane w wyposażeniu żołnierzy III Rzeszy w czasie II wojny światowej?

Los jeńców – po obu stronach – był często katastrofalny. Jeśli w ogóle udało się im przeżyć – a rozstrzeliwania były na porządku dziennym – trafiali do niewoli, gdzie wykonywali niewolniczą pracę. Pod tym względem określenie „wojna totalna” dobrze oddaje realia.

Wchodząca w skład 2. Korpusu Polskiego jednostka przebyła ciekawych szlak bojowy. Równie interesująca jest jej historia – 3. Dywizja stanowiła połączenie weteranów z SBSK i więźniów sowieckich łagrów.

Zastój na froncie wschodnim mógł być wynikiem nie tylko zatrzymania ofensywy, ale i nagłej zmiany warunków atmosferycznych. Pogoda była największym sojusznikiem Armii Czerwonej, ale i samych żołnierzy.

Mussolini był niewątpliwie megalomanem, niektóre z jego projektów kończyły się spektakularną klapą. Osuszanie Bagien Pontyjskich rozpatrywać trzeba jednak jako sukces, nawet pomimo związanych z tym problemów.

Duce wpadł na pomysł, który był klasyczny dla państw autorytarnych – postanowił zamrozić wartość lira i ręcznie sterować polityką monetarną. Przyniosło to nieoczekiwane skutki.

Blisko 2 tys. Polaków służących w Afrika Korps trafiło do brytyjskiej niewoli, a potem do polskich jednostek. Dlaczego służyli w niemieckiej armii? Jak oceniali gen. Erwina Rommla? Czy służba Polsce była dla nich ważniejsza?

Maczek był nie tylko jednym z najzdolniejszych polskich dowódców II wojny światowej, ale i pionierem polskich sił zmotoryzowanych i pancernych.

Loty wahadłowe z wykorzystaniem radzieckich baz były ważnym przedsięwzięciem alianckiego lotnictwa. Zakończyły się połowicznym sukcesem i przyczyniły do rozpadu sojuszu. Jednym z punktów zapalnych była kwestia pomocy dla Powstania Warszawskiego.

Ich zachowanie, zwyczaje, wyposażenie zrobiły na Sowietach spore wrażenie, nawet jeśli część radzieckich żołnierzy z pogardą patrzyła na „kapitalistów z Zachodu”, którzy bezczelnie żuli gumy, trzymali ręce w kieszeniach w trakcie rozmów z przełożonymi i nie salutowali starszym stopniem…