Mussolini był niewątpliwie megalomanem, niektóre z jego projektów kończyły się spektakularną klapą. Osuszanie Bagien Pontyjskich rozpatrywać trzeba jednak jako sukces, nawet pomimo związanych z tym problemów.

Duce wpadł na pomysł, który był klasyczny dla państw autorytarnych – postanowił zamrozić wartość lira i ręcznie sterować polityką monetarną. Przyniosło to nieoczekiwane skutki.

Blisko 2 tys. Polaków służących w Afrika Korps trafiło do brytyjskiej niewoli, a potem do polskich jednostek. Dlaczego służyli w niemieckiej armii? Jak oceniali gen. Erwina Rommla? Czy służba Polsce była dla nich ważniejsza?

Maczek był nie tylko jednym z najzdolniejszych polskich dowódców II wojny światowej, ale i pionierem polskich sił zmotoryzowanych i pancernych.

Loty wahadłowe z wykorzystaniem radzieckich baz były ważnym przedsięwzięciem alianckiego lotnictwa. Zakończyły się połowicznym sukcesem i przyczyniły do rozpadu sojuszu. Jednym z punktów zapalnych była kwestia pomocy dla Powstania Warszawskiego.

Ich zachowanie, zwyczaje, wyposażenie zrobiły na Sowietach spore wrażenie, nawet jeśli część radzieckich żołnierzy z pogardą patrzyła na „kapitalistów z Zachodu”, którzy bezczelnie żuli gumy, trzymali ręce w kieszeniach w trakcie rozmów z przełożonymi i nie salutowali starszym stopniem…

Był niewątpliwie jednym z najlepszych czołgów II wojny światowej – choć konstrukcja ostatecznie sprawdziła się doskonale, początków Tygrysów nie można zaliczyć do udanych. Niektórzy nazywali je „kupą żelastwa”.

W czerwcu 1939 roku prawie milion obywateli polskich należało do Ligi Morskiej i Kolonialnej. Rok wcześniej Polacy wycofali z Brazylii, gdzie upadł plan utworzenia polskiej osady. Czy II RP miała szanse dołączyć do kolonialnych mocarstw? Niewielkie, ale miała.

Krzysztof Goluch, autor „Czerwonej zemsty” i serii książek „W tajnej służbie Rzeczypospolitej”, opowiada o kulisach pisania, swojej wizji historical fiction oraz planach na przyszłość.

Hitlerjugend była bez wątpienia najbardziej znaną organizacją, która zrzeszała niemiecką młodzież pod rządami nazistów. Jej liczebność, powszechność, zasady przyjęć i działania świadczyły o niemal całkowitej indoktrynacji niemieckiego społeczeństwa.