Japońska Gwardia Cesarska

Za bezpieczeństwo cesarza Hirohito podczas II wojny światowej odpowiadała Japońska Gwardia Cesarska. Formacja ta, powstała w XIX-wieku, broniła Tokio oraz walczyła pod rozkazami „Tygrysa Malajów” gen. Yamashity.

Początki

Japońska Gwardia Cesarska została powołana w 1871 roku (lub 1867 jak podaje część źródeł), w czasie panowania słynnego cesarza Meiji (Mutsuhito) i składała się głównie z byłych samurajów. Jej mundurowanie początkowo było grantowe, wzorowane na francuskim. Potem, na początku XX-wieku, zmieniono je na mundury w kolorze khaki. W efekcie tego Gwardia Cesarska była dość podobna do reszty japońskich żołnierzy z tamtych czasów. Początkowo liczyła ona 12 tysięcy żołnierzy, z czasem jednak rozrosła się do rozmiarów 3 dywizji.

Z założenia Gwardia Cesarska była formacją elitarną, którą rzadko używano bojowo. Brała udział w wojnie rosyjsko-japońskiej z lat 1904-1905. Po tym przez około 30 lat nie użyto jej bojowo mimo prowadzonych intensywnych działań wojennych w Chinach.

Żołnierze z Japońskiej Gwardii Cesarskiej podczas odpoczynku w Tajpej w 1895 roku. Dobrze widać tutaj ich wczesne umundurowanie, to wzorowane na francuskim (Wikimedia, domena publiczna).

Wojna na Pacyfiku i demobilizacja

Po Gwardię Cesarską „sięgnięto” dopiero w latach 1941-42 podczas wojny na Pacyfiku. Gwardia włączyła się zatem do II wojny światowej i walczyła dobrze, np. niektóre jej jednostki należały do sił „Tygrysa Malajów” gen. Yamashity. Była to także formacja, którą z zasady „oszczędzano” – efektem tego była sytuacja 1 Dywizji Gwardii, która w czasie całej II wojny światowej stacjonowała w Tokio odpowiadając za bezpieczeństwo cesarza Hirohito.

Po zakończeniu II wojny światowej i kapitulacji Japonii Gwardia Cesarska została rozwiązana. Wpływ na to miały głównie procesy demilitaryzacyjne w Japonii, w efekcie których armia zmieniała się w formację samoobronną. Ponadto, Gwardię obciążał udział w zbrodniach wojennych popełnionych w czasie wojny na Malajach i w Singapurze. Była to niewątpliwie skaza na wizerunku Gwardii, która – choć była jednostką w pełni bojową – pełniła także funkcje stricte reprezentacyjne.

Jakaś formacja musiała jednak dbać o bezpieczeństwo i prestiż japońskiego cesarza. Wkrótce po rozwiązaniu Gwardii powołano zatem, początkowo pod innymi nazwami, Cesarską Gwardię Narodowej Agencji Policyjnej (ang. Imperial Guard of the National Police Agency) Formacja ta funkcjonuje do dzisiaj i liczy niecałe tysiąc ludzi, z których większość to pałacowi gwardziści.

Fotografia tytułowa: żołnierze Japońskiej Gwardii Cesarskiej na fotografii z 1924 roku. Konkretnie są to spieszeni kawalerzyści. Źródło: Wikimedia/Library of Congress, domena publiczna.