My, partyzanci majora Hubali,
Idziemy dziś na krwawy z Niemcem bój.
Pragnienie zemsty serca nasze pali,
A przeciw nam bombowców wroga rój!
Więc granat w garść, a erkaem przy boku,
Na wrogów swych przypuśćmy dzielny szturm.
Niech stal granatów rani ich głęboko,
A nam przygrywa dźwięk bojowych surm.
Za gruzy naszych miast,
Za braci naszych krew
Szarpajmy wrogów ciała!
Niech zniknie szwabski chwast!
Odpowie na nasz zew,
Powstając Polska cała.
Józef Wüstenberg-Tchórzewski był jednym z żołnierzy, którzy po zakończeniu kampanii wrześniowej nie zdecydowali się na złożenie broni, idąc w ślady mjr Henryka Dobrzańskiego ps. „Hubal”. Wraz z przywódcą oddziału przemierzył trudny szlak bojowy, bijąc się z Niemcami w walkach partyzanckich. Zasłynął jako autor słów do hymnu oddziału, który śpiewano następnie na melodię „Hej, strzelcy wraz”. Tekst pieśni powstał w lutym 1940 roku, gdy oddział mjr Hubala przebywał w Gałkach Krzczonowskich. Warto dodać, iż w kwietniu 1940 roku Niemcy przeprowadzili operację antypartyzancką, rozbijając oddział Dobrzańskiego, który zginął podczas walki. Pamięć o Hubalczykach przetrwała ich oddział. Ppor. Józef Wüstenberg-Tchórzewski przeżył natarcie, podobnie jak wielu jego kolegów, którzy później angażowali się w działalność Polskiego Podziemia. Jego pieśń zdobyła sobie niezwykłą popularność, szczególnie wśród mieszkańców terenów, na których działał Hubal ze swoim oddziałem.
