Otto Ville Kuusinen (1881-1964) – fiński działacz komunistyczny, prezydent Finlandii oraz jeden z aktywniejszych polityków tego kraju podczas II wojny światowej.
Urodził się w 1881 roku w Laukaa w rodzinie ubogiego krawca. W niedługim czasie po narodzinach Otto zmarła jego matka. Wkrótce ojciec Kuusinena postanowił przeprowadzić się do Jyväskylä, gdzie poślubił Marię Sofię Silman. W 1896 roku ojciec Otto zmarł, zostawiając młodego chłopaka własnemu losowi. Czas pokazał, iż Kuusinen potrafił sam o siebie zadbać. W latach 90′ pisał dla szkolnej gazety „Oras”, rozpoczynając swą przygodę z literaturą. Mówił o wolności Finów, którzy w tym czasie ciemiężeni byli przez rosyjską niewolę. W 1900 roku Kuusinen zamieszkał w Helsinkach. Rozpoczął studia na kierunku filozoficzny. Uczył się również historii sztuki. Pracował dla młodzieżowego magazynu „Hälläpyörä”, wkrótce znalazł zatrudnienie w poważnym czasopiśmie „Suomalainen”. Do podjęcia pracy skłoniły go problemy finansowe i rosnące długi. W 1905 roku wstąpił do Partii Socjalistycznej. W ciągu kilku następnych lat rozwijał dziennikarską działalność, obsługując kolejne fińskie pisma. W tym czasie rozpoczął działalność polityczną. W latach 1908-13 był członkiem Parlamentu, a od 1911 do 1917 roku sprawował również urząd przewodniczącego Partii Socjalistyczno-Demokratycznej. W czasie rewolucji lat 1917-18 był ministrem edukacji. Następnie udał się do Rosji, aby tam kontynuować działalność. W Rosji przystąpił do komunistów. Potajemnie odwiedzał Finlandię, gdzie starał się nawiązywać do swojej dziennikarskiej przeszłości, wysyłając artykuły do poczytnych gazet. Pracował pod pseudonimami „Usko Sotamies” i „Sukulainen”. Do 1939 roku Kuusinen pracował dla Kominternu, organizując Fińską Partię Komunistyczną. W grudniu 1939 roku, po sowieckiej agresji na Finlandię zwaną Wojną Zimową, został przewodniczącym marionetkowego rządu, który powołano z inicjatywy Józefa Stalina. Jednak, ze względu na słabe poparcie ludności cywilnej, rząd zmuszony był zawiesić działalność. W następnych latach, do 1946 roku, Kuusinen sprawował funkcję przewodniczącego Rady Najwyższej Karelo-Fińskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej. Następnie przez siedem lat był sekretarzem Prezydium Komitetu Centralnego WKP(b) oraz KPZR. Stanowisko to objął ponownie po roku przerwy i sprawował je do końca swojego życia. Zmarł 17 maja 1964 roku w Moskwie. Właśnie pracował nad kolejną misją – odbudowania nadszarpniętych stosunków między Chinami i Związkiem Radzieckim.
