I znów wśród murów twych, Stolico
– ogień we włosach i błysk w oku;
skrzydłami wiejąc nad ulicą,
grzmi jasno rytm zwycięskich kroków.
I znów rozległy oddech w płuca,
i ściąga znów wystrzały wystrzał –
sto ramion sztandar wzwyż wyrzuca
i światła źrenic bardzo błyszczą.
Więc „nie zginęła” i „niech żyje”!
Salwami trzaska słowo Polska.
Po broń sięgają ręce czyjeś
i rosną z ziemi, rosną wojska.
Żołnierski sen urasta w jawę:
Powstańcie! Rozkaz! – rzecz skończona.
Przez ogień idzie w złotą sławę
Niezwyciężona! Niezmożona!
Stanisław Ryszard Dobrowolski urodził się w 1907 roku. Na okres dwudziestolecia międzywojennego przypadał jego debiut literacki oraz wzrost zainteresowania jego twórczością. W latach trzydziestych zainicjował nawet funkcjonowanie grupy literackiej „Kwadryga”. Po rozpoczęciu działań wojennych postanowił pozostać w Warszawie. Tam zaangażował się w ruch podziemny, wspierając jego działalność przede wszystkim piórem i patriotycznymi utworami. W okresie Powstania Warszawskiego wszedł w skład oddziałów walczących z Niemcami. Później służył jeszcze w Ludowym Wojsku Polskim. Utwór „Niezwyciężona” pochodzi z 1944 roku i poświęcony jest bohaterskiej walce warszawiaków. Niestety, powstańcy zostali zwyciężeni przez wroga, a stolica doszczętnie zniszczona. Jak pokazał jednak czas, nawet Niemcy nie potrafili wymazać jej z map i pamięci warszawiaków.
