Dear Winnie – How we loved you!
You Confounded the Cynics – and
Put to shame our doubts and fears,
And a cowardly yearning for a peaceful death to war.
To not become involved –
„In our time”
„Not in my back garden”
We had parents to love and
Holidays to take –
And May Queens and Carnivals
And Glorious Guy Fawkes Nights
– And rhubarb and blackcurrants
And beets and potatoes to grow
– In my back garden.
Not nightmare things like air raid shelters –
Not in my back garden.
And we screwed our eyes up tight
And shut out rumours blown across the channel –
And pinched our noses against
The stink of burning bones.
It could not be – never
Not in our back garden.
You saw us through and cheered us on –
And tho’ we voted Labour
You weren’t our Doctor Fell
For we did love you well.
Our dear prophet – Winnie
Knew, and still knows Glory,
And in his own Land –
Thank God in our Back Garden,
– And in his Own Back Garden.
Jak wskazuje tytuł wiersza, jest on poświęcony brytyjskiemu premierowi z okresu II wojny światowej, Winstonowi Churchillowi. Autorka wspomina wielkiego człowieka, odwołując się do jego przymiotów osobistych i trudnych czasów II wojny światowej. Warto powiedzieć kilka słów o Kathleen Lowe Oliver. Poetka tworzy, odwołując się przede wszystkim do lat 1939-45, które doświadczyły ją szczególnie mocno. Jej mąż służył w RAF. Sierżant Frederick Oliver zginął w nocy z 23 na 24 czerwca 1944 roku podczas lotu nad Francją. Razem z nim śmierć poniósł pilot Lancastera Harry Cooke. Obydwaj zostali pochowani na miejscowym cmentarzu w Socx. Do dziś mieszkańcy francuskiego miasteczka celebrują pamięć o bohaterskich pilotach.
