Gdy upadła ostatnia nadzieja
ból i rozpacz zmieszały się z krwią
powiew śmierci wiał prosto w ich twarze
stali twardo w dłoniach trzymając broń.
Wymierzoną w pazerność wroga
który życiem płacił za błąd.
Dumny naród Białego Orła
zagarnie ich życia nim puści ich stąd.
Dziś tak cicho szepczą mogiły
mazowieckich lasów i łąk
polska ziemia usłana jest nimi
tak jak oni bierzmy miecze do rąk.
Szponem zemsty szarpie nasz orzeł
patrzcie tu gdzie rodzina i dom
dla poległych palmy ten ogień
odwaga i siła sprosta wojennym dniom.
Polski żołnierz walczy do końca
gdy wokoło ruiny i głód.
Wznosi honor i dumę do Słońca
a wróg pada u jego stóp.
Szlakiem wichru pomorskiej Chąsy pogańskich obrońców tych ziem,
pośród skrzydeł potężnej husarii stratujemy
swą słabość i lęk.
Biel i Czerwień wzniesiemy ku niebu
aby w sercach zapłonął znów żar
wykrzyczymy wszystkie imiona bohaterów
co zginęli za kraj.
Tekst za http://www.tekstowo.pl
Twórczość zespołu Hammer of Hate to z jednej strony teksty ocierające się o bluźnierstwo, nasączone nacjonalizmem, a nawet treściami faszystowskimi i stricte rasistowskimi, z drugiej oryginalnie pojęty patriotyzm. Abstrahując od bulwersujących treści niektórzy utworów, skoncentrujemy się na „Żołnierzu polskim”, prawdziwie metalowym, ostrym, którego wykonanie podkreśla moc wykrzykiwanych słów. Tekst napisany jest na nacjonalistyczną modłę, jednakże przebija z niego duma z polskości i reprezentowania Orła Białego. Można potraktować go jako ciekawostkę na muzycznej scenie – z pewnością też nie jest adresowany do wszystkich, zwłaszcza ze względu na tradycyjne treści poruszane w twórczości Hammer of Hate.
