Skonstruowana w Czechosłowacji w latach międzywojennych drezyna Tatra T18 stanowiła ciekawą konstrukcję. Miała pełnić rolę pojazdu rozpoznawczego dla pociągów pancernych, a jej głównym użytkownikiem – wbrew początkowym oczekiwaniom – okazała się nie armia czechosłowacka, ale Wojsko Polskie.
Do Polski w 1926 r. sprowadzono 6 egzemplarzy tej drezyny (armia czechosłowacka korzystała tylko z jednego), które jednak uznano za zbyt wolne i o niedostatecznym przyśpieszeniu. W efekcie tego Tatry T18 wkrótce przeniesiono do magazynów, z których wydobyto je dopiero we wrześniu 1939 roku. Wzięły one wówczas udział w Wojnie Obronnej przeciwko Niemcom, a kilka z nich – zarówno polskich jak i czechosłowackich – zostało przejętych przez Wehrmacht.
Drezyna Tatra T18 miała pancerz o grubości ok. 8 mm, uzbrojona była w dwa karabiny maszynowe Maxim MG 08 lub ckm wz. 25, a jej prędkość maksymalna (w praktyce osiągana tylko na płaskim terenie) wynosiła 45 km/h.
Fotografia: czechosłowacka drezyna Tatra T18 na zdjęciu z lat 1930-1939. Źródło: Wikimedia, domena publiczna.
Marek Korczyk
