Mimo iż była to niezwykle udana konstrukcja, Sowieci nie zdecydowali się na bojowe użycie T-44 w czasie II wojny światowej. Woleli trzymać czołg w tajemnicy, szykując się do konfliktu z aliantami zachodnimi.

Popularny karabin maszynowy Thompson, zwany potocznie „Tommy Gun”, trafił do Pałacu Buckingham, i to na osobisty użytek króla Jerzego VI. Tymczasem królowa podobno widziała w nim świetną maszynę do polowania na szczury.

Panzer I był pierwszym masowo produkowanym czołgiem niemieckim. Choć w swoich czasach nie był on maszyną imponująca pod jakimkolwiek względem, to jednak na nim bazowały całe siły pancerne Wehrmachtu.

W latach 1942-45 korzystano z niego jako czołgu „powietrznodesantowego”, transportowanego przez szybowce Hamilcar. Służył w brytyjskiej 6. Dywizji Powietrznodesantowej i wspierał jej spadochroniarzy.

Czołgi-miotacze ognia potrafiły być groźne, jeśli korzystano z nich zgodnie z przeznaczeniem. Zasięg miotanego ognia był na tyle duży, że stanowił spore zagrożenie dla zaatakowanej w ten sposób piechoty.

Samochody Morris, występujące w różnej roli, stanowiły cenne wsparcie dla Brytyjczyków w czasie kampanii afrykańskiej. Najczęściej pełniły role transportowe, rozpoznawcze lub jako lekkie samochody pancerne.

Radziecki czołg T-26 nie sprawdził się dobrze podczas ataku III Rzeszy na ZSRR w 1941 roku. Był już wtedy przestarzały. Wcześniej jednak był czołgiem niebywale skutecznym i nowoczesnym.

Valentine Mk III stanowiły, obok Matild i późniejszych Churchillów Mk IV-VII, jedne z najbardziej udanych brytyjskich czołgów piechoty.

Vickers Mk VI był aż do roku 1941 podstawowym czołgiem rozpoznawczym Zjednoczonego Królestwa oraz najlepszym wozem pancernym z rodziny pojazdów wywodzących się z tankietki Carden Loyd.

W czasie wojny w Afryce Północnej (1940-43) mobilność była kluczowa do odnoszenia zwycięstw. Stanowiła także duży atut wojsk Commonwealthu w walce ze znacznie wolniejszymi siłami włoskimi.