Deszcz, kroplisty deszcz
Smutkiem osnuł świat
Czekał Żołnierz na tę chwilę
Tyle długich lat
Pokonamy strach, nie ma w nas nienawiści
Walcz tu za bliskich, mamy żyć w tym
Znamy misji plan, jakiś szlif tych map
Kto wyniszczył kraj, ogień, iskry, strzał
Wiesz miałem sen, krew naszej ziemi sól
Na niej czerwień i biel, za nią serce i ból
O wolności marzenia, nie mam nic by oceniać
Byle żyć mówią kłamstwa domena
Tylko nerwy, stara prawda
Każdą wojnę wygrywają rezerwy
Niema ludzi majętnych, zawsze trafia na miękkich
Świat odpłaca potem złamaniem szczęki
Kto następny? W płuca łapię powietrze
Nic nie tracę bo jest ten, Nikt nie płaczę bo jest ten
Pytam w myślach Boga, Kto się naje zwycięstwem?
Witali mnie w Piekle
Jak bym nie widział Ziemi, bym uwierzył w ten przekręt
Wolności walczę o Ciebie, twoją miłość i serce
Żyję chwilą nie wiecznie
Czas łapię w ręce, zamieniam go w sen
Podobno to możliwe, życia przemiana w sen
Odporny na Thriller, chociaż przeważa gniew
Wybacz mi, że słyszę w duszy Syreni śpiew
Deszcz, kroplisty Deszcz
Nad Warszawą łka
Zamókł na nim już karabin
Chełm pokryła rdza
Deszczu cichy szmer
Ginie w świście kul
Walczy żołnierz
Chociaż sercem jego targa ból
Nie zna żołnierz nie
Co to lęku dreszcz
Nad Warszawą ciągle pada
Kroplisty Deszcz
Kroplisty Deszcz
Deszcz, kroplisty Deszcz
Chłodzi jego skroń
Gdy ładuję swoim sercem
zamiast kuli broń
Zapada zmrok, przestawiam wzrok
Widzę w wyobraźni, ludziom poległym hołd
Powiedz mi skąd, życie zsyła na front
I innych zabija broń, zsypany proch
Wydany rozkaz, broni się Polska
Za język, religie, kulturę, krajobraz
Znów słyszę ognia, to tu jest zbrodnia
Stu na jednego stosunek Tornad
To nasza dynastia, kwiat rodu Kraka
Warszawa płonie, ogień tańczy na dachach
Zasypiam widzę ten świat z lotu ptaka
To mój spokój co wraca jak hałas
I chaos wyprawa na Marsa
Została garstka, nie czuć wiatru na żaglach
Tylko sen o wolności powraca
Deszcz uczy płakać, świata Lunapark
Choć nie pada Deszcz
Płyną czyjeś łzy
Zginął Żołnierz nie doczekał
Jasnych, lepszych dni
Tekst za: http://www.tekstowo.pl
Utwór „Kołysanka” ukazał się na albumie z 2014 roku zatytułowanym „Nowe pokolenie 14/44”. Płyta została przygotowana z okazji 70. rocznicy Powstania Warszawskiego, a jej produkcją zajęli się Mateusz Schmidt i Grzegorz Piotrowski. Słowa „Kołysanki” pochodzą z wiersza napisanego w czasie II wojny światowej przez anonimowego autora. Współczesna aranżacja jest efektem współpracy Schmidta, Piotrowskiego i Moniki Kuczera. Do wykonania utworu zaproszono rapera O.S.T.R. (Adam Andrzej Ostrowski) i wokalistkę Joannę Lewandowską. Piękna, nostalgiczna, zmuszająca do refleksji pieśń.
