Ze świata czterech stron,
z jarzębinowych dróg,
gdzie las spalony,
wiatr zmęczony,
noc i front,
gdzie nie zebrany plon,
gdzie poczerniały głóg,
wstaje dzień.
Słońce przytuli nas do swych rąk.
I spójrz: ziemia aż ciężka od krwi,
znowu urodzi nam zboża łan,
złoty kurz.
Przyjmą kobiety nas pod swój dach.
I spójrz: będą śmiać się przez łzy.
Znowu do tańca ktoś zagra nam.
Może już
za dzień, za dwa,
za noc, za trzy,
choć nie dziś.
Chleby upieką się w piecach nam.
I spójrz: tam gdzie tylko był dym,
kwiatem zabliźni się wojny ślad,
barwą róż.
Dzieci urodzą się nowe nam.
I spójrz: będą śmiać się, że my
znów wspominamy ten podły czas,
porę burz.
Za dzień, za dwa,
za noc, za trzy,
choć nie dziś,
za noc, za dzień,
doczekasz się,
wstanie świt.
Kolejna po „Balladzie o czterech pancernych” piosenka żołnierska z tekstem autorstwa Agnieszki Osieckiej. Muzykę do słów utworu skomponował Krzysztof Komeda, wykonaniem zajął się natomiast Edmund Fetting. Piosenka została użyta w czołówce filmu „Prawo i pięść” wyreżyserowanego w 1964 roku przez Edwarda Skórzewskiego i Jerzego Hoffmana. Akcja filmu rozgrywa się tuż po wojnie na tzw. Ziemiach Odzyskanych, prezentując nie tylko trudy życia po zakończeniu konfliktu, ale i polskie realia tamtego okresu. Warto też dodać, iż wykonujący balladę Edmund Fetting był znanym polskim aktorem i piosenkarzem. Zagrał w kilkudziesięciu produkcjach, a bodaj najsłynniejszym wykonaniem popisał się przy okazji serialu „Czterej pancerni i pies”, śpiewając utwór „Deszcze niespokojne”.
