Spoza gór i rzek
Wyszliśmy na brzeg.
Czy stąd niedaleko już
Do grających wierzb, malowanych zbóż?
Wczoraj łach, mundur dziś,
Sciśnij pas, pora iść.
Ruszaj, Pierwszy Korpus nasz,
Spoza gór i rzek na Zachód marsz!
Czekaj, Maryś, nas,
Niedaleki czas,
Gdy zmora przepadnie zła,
Będzie radość, aż błyśnie w oku łza.
Nie płacz, Maryś, nie,
Nie powtórzy się.
Ruszaj, Pierwszy Korpus nasz,
Salut daj na Wschód, na Zachód marsz!
Będzie Wielka Rzecz,
Pospolita Rzecz,
Potęga wyrośnie z nas
Na pochwałę wsi, na pochwałę miast.
Na spotkanie dniom
Szklany stanie dom.
Ruszaj, Pierwszy Korpus nasz,
Po tę Wielką Rzecz na Zachód marsz!
Słowa napisane przez Adama Ważyka powstały w 1943 roku, gdy poeta przebywał w Sielcach nad Oką wraz z żołnierzami Ludowego Wojska Polskiego. Jako aktywny działacz Związku Patriotów Polskich i zaangażowany politycznie literat postanowił wystawić krótkie przedstawienie, podczas którego zadebiutował z nowym utworem pochwalnym na cześć 1. Korpusu Wojska Polskiego w ZSRR. Melodię do pieśni skomponował inny z żołnierzy, ppor. Aleksander Barchacz. Utwór został ciepło przyjęty przez dowództwo i komunistycznych działaczy, a Ważyk po raz kolejny podkreślił, iż nie są mu obce sprawy militarne i polityczne. Niezależnie od sympatii, Ważyk zapisał piękną kartę historii polskiej pieśni patriotycznej. „Marsz Pierwszego Korpusu” to tylko jeden z wielu utworów, jakie miał w dorobku poeta.
