Polska Eskadra Balonowa została sformowana 20 grudnia 1940 roku, lecz personel zaczęto już przeszkalać od 15 października tego samego roku. Personel został wyszkolony w brytyjskim ośrodku szkoleniowym. 20 grudnia włączoną ją do dywizjonu balonowego nr 945, bazującego w Szkocji i przeznaczonego do obrony Glasgow. Eskadra posiadała – 6 oficerów oraz 148 szeregowych, a jej wyposażenie to – balony zaporowe produkcji brytyjskiej oraz amerykańskiej.
Obsługa następujących zapór:
– od 20 grudnia 1940 roku do 21 lipca 1942 roku – dziesięć posterunków osłaniało Glasgow.
– od 22 lipca 1942 roku do 27 czerwca 1944 roku – eskadra, w składzie brytyjskiego dywizjonu 929, dwanaście posterunków – osłanianie mostu kolejowego na brzegu zatoki Firth of Forth oraz bazy Royal Navy w Rosyth.
– od końca czerwca 1944 roku do końca sierpnia – osłanianie Londynu przed atakami bomb „V-1”. 22 posterunki.
– od końca sierpnia 1944 roku – miasto Rochester
– od 13 października 1944 roku – eskadra skierowana zostaje do 15. ośrodka balonowego w Newcastle, otrzymuje tam nazwę Polish Ballooon Unit. 19 grudnia 1944 roku zostaje przesunięta do Cardington.
Eskadra obsługiwała jeszcze balon obserwacyjny w Leven.
Fotografia tytułowa: Żołnierze przedwojennej, polskiej jednostki balonowej w hangarze przed balonami obserwacyjnymi. Polscy wojskowi korzystali z balonów jeszcze przed wrześniem 1939 roku (NAC).
