Ostatnia modyfikacja włoskich czołgów typu „M” polegała na wzmocnieniu pancerza, który był w całości nitowany i pogrubiony w pewnych miejscach. Bojowe użycie tych wozów przypadło na rok 1942 i nie było udane. Wówczas były to już czołgi zbyt słabo wyposażone, aby udowodnić swoją wartość na polu bitwy. Choć walka M15/42 przeciwko wojskom brytyjskim coraz bardziej przypominała zmagania Dawida z Goliatem, to Regia Esercito korzystała z nich do końca wojny.
Fotografia: włoski czołg Carro Armato M15/42 w zbiorach francuskiego Musée des Blindés (Wikimedia/Alf van Beem, domena publiczna).
Szymon Cieślik, korekta Ewa Malinowska
