Я – солдат Я не спал пять лет и у меня под глазами мешки Я сам не видел, но мне так сказали Я – солдат и у меня нет башки, мне отбили её сапогами Ё-ё-ё, комбат орёт, разорванный рот у комбата Потому что граната… Белая вата, красная вата не лечит солдата Я – солдат, недоношеный […]

Z młodej piersi się wyrwało, w wielkim bólu i rozterce, i za wojskiem poleciało zakochane czyjeś serce. Żołnierz drogą maszerował, nad serduszkiem się użalił, więc je do plecaka schował i pomaszerował dalej. Tę piosenkę, tę jedyną, śpiewam dla Ciebie dziewczyno. Może także jest w rozterce zakochane Twoje serce? Może beznadziejnie kochasz i po nocach tęsknisz, […]

Czy widzisz te rumowiska zwalonej w gruz panoramy, W której płynęły obrazy wrażych niemieckich wiktori?! Te potrzaskane kolumny to proch Brandeburskiej Bramy – Tak dokonała się zemstwa i sprawiedliwość historii. Słyszysz?! – Po martwmy pustkowiu echa się kopyt roznoszą – To nasza mknie kawaleria po wyludnionym Berlinie, Czołgi, tratując zwaliska, milczenie cmentarne płoszą, Zwycięski okrzyk […]

Żadne wczoraj nie dało mi spojrzeć w twoją młodą twarz – a dziś mi już twej nie uścisnąć dłoni; przytłoczyła cię śmierć jak zbyt ciężki głaz, prosta jak lufa połyskliwej broni. Nie wahałeś się, czy śmierć przez walkę wybrać, czy przez wroga dyktowane życie; twoim życiem była walka – choćby je przyszło o kolano złamać […]

Zstąp, duchu mocy, Wzmóż nasze siły Nad rozum, nad uczucie, Ponad kobiecy i męski płacz. Wzmóż nasze siły Nad bratnie mogiły, Nad rozpacz sierot i wdów – Nad wygryzione gazem rany, Nad niepokój nagłych nalotów, Nad lęk, gdy ktoś do śmierci niegotów, I jeszcze pragnie ust ukochanych – Patrz: Nadludzkiej poddani próbie, Tylekroć zaprawieni w […]

Tak mała jest wieczność, że w serce żołnierza zapada się cała, gdy strzał je uderza, lecz Polska nie zmieści się nawet w serc górach, to my z niej wstajemy, jak ognie w mundurach. Mierzymy ojczyznę tętnami miłości, bez Polski nie chcemy znać żadnej przyszłości, rodzinnych stron dzwony ucichły w pamięci, bo Bałtyk przytroczył śmierć koniom […]

Uwaga! Tu mówi Warszawa! Notujcie w „Trybunach” i „Timesach”. Trzymamy się jeszcze! Słyszycie! Uwaga! Robotnik, lud, dzieci na szańcach. Tu z ruin, pożarów i zgliszczy Przemawia wolności stolica. Niełatwo tak damy się zniszczyć. Możecie się nami zachwycać. Jak długo? To o tym nie wiecie? Dopóki krew płynie nam w żyłach. Bo ducha Narodu nie zgniecie […]

Bóg Ci słońca na dłonie Twe nie żałował ani ciszy na usta Twe zbyt mało dał – broń bym zdobył dla Ciebie, o głodzie wędrował, potajemnie orzechy na ołtarz Ci rwał. Najświętsza, utracona, z rozkazami spalona – w barykady równoczarnym strumieniu – z Tobą twarz zapłakana, z Tobą bitwy do rana i uśmiechy, i sen […]

W mieście, takim zwyczajnym, ot, jak dzień powszedni, Ruch niezwykły. Mur worków z piaskiem w rynku stanął. Kordon policji dzieli trotuar od jezdni, Tłumy na widowisko rozkazem zwołano. W Środzie, w Gostyniu, wszędzie jednaki rytuał: Śmierć jest „zglajchszaltowana” – rzędem po jej przydział Trzeba stać, aby grozę polska ludność czuła, Aby w lęku marł każdy, […]

I znów walczy dzielna stolica, Znów spowiły ją łuny i dym. I na krwią zbroczonych ulicach Znów wolności rozlega się hymn! Choć mundury nie zdobią nam ramion, Choć nie każdy z nas ma broń – Cała ludność Warszawy jest z nami, Każdy Polak podaje nam dłoń! Bo my – walcząca Warszawa, Złączona ofiarą krwi. Nasz […]