Jednostki PzKpfw 38(t) stawały się popularne także w armiach sojuszniczych Rzeszy, w tym przede wszystkim w wojskach słowackich. W konstrukcji tego typu czołgów najistotniejsze okazało się podwozie, gdyż na jego podstawie zbudowano później skuteczne działa samobieżne, takie jak Marder lub Hetzer.

30 stycznia 1933 roku Adolf Hitler przejął władzę w Rzeszy. Zapowiadana militaryzacja armii niemieckiej nabierała od tej chwili rozpędu w związku z planowaną w przyszłości wojną i zapotrzebowaniem sił zbrojnych na pojazdy militarne.

Pierwszym masowo produkowanym niemieckim czołgiem był w latach 1934-39 PzKpfw I, który prezentował niską wartość bojową i przypominał raczej tankietkę aniżeli prawdziwy wóz pancerny

Drugą niemiecką maszyną, produkowaną w latach 1935-42, był PzKpfw II. Przez wszystkie lata produkcji wykonano różne jego modele, odpowiadające zmiennym warunkom panującym na frontach oraz nowym oczekiwaniom

Istotną rolę w szeregach armii brytyjskiej pełnił czołg Matilda Mk II. Model ten występuje dosyć często na fotografiach z kampanii afrykańskiej, co nie powinno nikogo dziwić, gdyż był wyjątkowo udaną konstrukcją.

Obok słynnych latających bomb V1 niemieccy inżynierowie w czasie II wojny światowej skonstruowali także dość specyficzną broń napadu powietrznego o nazwie Beethoven- Gerät, w skrócie nazywaną Mistel (pol. Jemioła).

Mitsubishi A5M – znany żołnierzom alianckim pod nazwą „Claude” – był pierwszym samodzielnym japońskim myśliwcem pokładowym. Był też dowodem tego, że Japończycy potrafili stworzyć bazującą na własnej myśli technicznej konstrukcję, która nie była pod żadnym względem gorsza od jej odpowiedników z Europy lub Ameryki Północnej.

Mitsubishi A6M Zero (lub Reisen) został wprowadzony do Lotnictwa Cesarskiej Marynarki Japońskiej w lipcu 1940 roku. Jako jeden z najlepszych i najsłynniejszych myśliwców II wojny światowej

Skonstruowany jako pierwszy z tytułowej rodziny czołgów szybkich, Cruiser Mk I (inaczej A9), trafił na front w 1937 roku.

Był pierwszym sowieckim dolnopłatem wyposażonym w chowane podwozie główne. Polikarpov I-16 służył w ZSRR aż do roku 1942.