Czesław Kałkusiński „Pieśń Szarych Szeregów”

Harcerska nas wiodła piosenka
Zrodzona wśród lasów i pól,
Piosenka radosna i piękna,
Co padła rażona od kul.

Przez kraju ruiny i zgliszcza,
Przez miasta spalone i wsie,
Z popiołów pożogi i zniszczeń
Wskrzesimy i wiarę, i pieśń.

Choć szare są nasze szeregi,
Choć wątłe i ramię, i dłoń,
My w każdej ojczyzny potrzebie
Gotowi pochwycić za broń.


Czesław Kałkusiński jest poetą znanym wąskiemu gronu czytelników, trudno go jednak nazwać twórcą zapomnianym. Urodził się w 1911 roku w Noworadomsku, gdzie dorastał i pobierał nauki. Po wybuchu II wojny światowej postanowił zaangażować się w działalność Polskiego Podziemia. Wyraził chęć przystąpienia do Związku Walki Zbrojnej i w szeregach organizacji zaczął rozwijać swoją podziemną karierę – wojskową i poetycką. Publikował sporo, przede wszystkim dzięki gościnności podziemnej prasy. W lutym 1944 roku na krótko dostał się do niewoli. Po opuszczeniu więzienia znowu przystąpił do działalności w szeregach Armii Krajowej. Udało się mu przeżyć wojnę; w 1945 roku był już cenionym artystą. „Pieśń Szarych Szeregów” napisał w 1943 roku. Do słów stworzona została melodia autorstwa Henryka Fajta, także członka Polskiego Podziemia. Utwór nie zdobył sobie sporej popularności i był wykonywany jedynie okazjonalnie. Jest to jednak piękny przykład żołnierskiej poezji przepełnionej wolą walki i wiarą w zwycięstwo.