Czołg średni M11/39 wszedł do produkcji w 1938 roku, a na początku II wojny światowej okazał się bardzo przestarzałą konstrukcją, porównywalną z francuskim Charem B1 bis. Jego podwozie było podobne do brytyjskiego Vickersa, a kadłub został wykonany z walcowanych płyt pancernych o grubości 6-30 mm, przymocowanych za pomocą nitów do szkieletu spawanego ze stalowych kątowników i teowników. M11/39 brał udział w całej kampanii afrykańskiej przeciwko Brytyjczykom, walczył w Somalii i Libii. Zdarzało się, że włoskie czołgi zwracały się przeciwko swoim producentom – w 1941 roku niektóre M11/39 zostały zdobyte przez australijski 6 Pułk Kawalerii, który wykorzystał je bojowo podczas ataku na twierdzę Tobruk. Ciekawostką jest, że tak jak Włosi w M11/39, także Polacy i Sowieci wprowadzili w swoich pojazdach silniki wysokoprężne.
Fotografia: M11/39 przejęty przez Australijczyków. Źródło: Wikimedia/State Library of South Australia, domena publiczna.
