Dosyć częstym widokiem na Dalekim Wschodzie podczas II wojny światowej byli japońscy oficerowie z mieczami. Były to miecze typu gunto, przypominające samurajskie katany. Podobieństwo nie było przypadkowe, gdyż katany stanowiły wzorzec dla tego typu mieczy. Oficerowie, zarówno wojsk lądowych jak i marynarki, bardzo często nosili przy sobie taki oręż, gdyż świadczył on o przywiązaniu do tradycji samurajskich przodków oraz był elementem prestiżowym. Warto dodać, że podobne motywy kierowały oficerami europejskich armii podczas I wojny światowej – także u nich zdarzały się przypadki noszenia przy pasie szabli. Czynili to jednak na mniejszą skalę niż Japończycy. Być może dlatego, że miecze gunto były dość praktyczne. Zdarzały się nawet przypadki ich bojowego użycia (np. w dżunglach wysp pacyficznych). Niestety, miecze gunto zapisały także ciemną kartę historii – wykorzystywano je bowiem do ścinania alianckich jeńców.
Fotografia: japońscy oficerowie oddają miecze gunto podczas kapitulacji w 1945 roku. Źródło: Wikipedia/IWM, domena publiczna.
Marek Korczyk, korekta Ewa Malinowska
