„Komunizm w Polsce” – recenzja książki

Rok wydania – 2005

Autor – Praca zbiorowa

Wydawnictwo – Kluszczyński

Liczba stron – 416

Seria wydawnicza – „Historia XX Wieku”

Tematyka – historia komunizacji naszego kraju. Zawiera bogaty zbiór tekstów archiwalnych oraz zdjęć.

To ciekawe, ale początki komunizmu w naszym kraju były nader trudne. Polacy skutecznie oparli się rewolucji bolszewickiej, odgradzając się niejako od „czerwonej nawałnicy” ze wschodu. Dopiero po ćwierć wieku – 25 latach istnienia odrodzonej Rzeczpospolitej (choć, jak pamiętamy, w latach 1939-45 Polska ponownie zniknęła z map świata), osłabiony naród poddał się idei komunizmu. Gdy u boku polskich polityków nie było wszechwładnych aliantów, a warunki dyktował Związek Sowiecki, droga była tylko jedna, a znaczyły ją czerwone sztandary. Niepodległy kraj wcale niezależnym nie był, wręcz przeciwnie – zniewolenie ze strony hitlerowskiej III Rzeszy zastąpiła niewola ze strony Sowietów. Paradoksalnie, wyzwolenie przyniesione przez Armię Czerwoną było początkiem nowej ery w dziejach naszej ojczyzny – ery terroru, gwałtu i kolejnego zniewolenia.

Książka „Komunizm w Polsce” napisana została przez szóstkę ludzi – Włodzimierza Bernackiego, Henryka Głębockiego, Macieja Korkucia, Filipa Musiała, Jarosława Szarka i Zdzisława Zblewskiego. Ich wkład w powstanie pozycji był różny, jednak wszyscy starannie i sumiennie wykonali swoją pracę. Artykuły, bo tak przecież można nazwać poszczególne działy, odznaczają się urozmaiconym i przystępnym językiem, zrozumiałym dla każdego czytelnika. Tym samym, czytając książkę, nie musimy siągać co rusz po słownik wyrazów obcych, aby tłumaczyć sobie niektóre zawiłości. Wydaje się, że autorzy zdołali uniknąć błędów, jakie popełniali (cześciowo celowo) historycy Polski Ludowej, gdy o komunizmie mówiło się językiem trudnym i niezrozumiałym, a czytelnik musiał niejednokrotnie na własną rękę wyjaśniać część słów i sformułowań. Pod tym względem „Komunizm w Polsce” góruje nad pozycjami sprzed kilkunastu lat o podobnej tematyce. Zdecydowaną różnicą jest oczywiście sam sposób pisania. Autorzy nie boją się krytykować ustroju komunistycznego, piszą bez ogródek o tym, o czym mają opowiedzieć. Ich książka to zdecydowane potępienie komunizmu, choć znajdziemy tam również kilka ciepłych słów na temat niektórych rozwiązań komunistów. Ogółem, „Komunizm w Polsce” to rzetelna pozycja, do której nie wkradły się wypaczenia i głupie pomyłki.

Na pochwałę zasługuje system podziału książki na rozdziały. Czytelnik bez trudu odnajdzie informacje w poszukiwanym zakresie. Chcemy przeczytać o narodzeniu się idei? Nic trudnego, autorzy przygotowali dział o takim tytule. Szukamy czegoś o działaniach tuż po II wojnie światowej? Tutaj też nie natrafimy na trudności, gdyż bez trudu wyszukamy dział „Fundamenty komunistycznej Polski”, opatrzony dodatkowo ramami czasowymi 1945-48. Jak więc widzimy, książka jest niezwykle przyjazna w użytkowaniu, a to nie koniec udogodnień. Rozdziały podzielono na tematy o chwytliwych tytułach. Wszystko otoczono tekstami archiwalnymi, świetnymi zdjęciami i notami biograficznymi. Ogółem rzec można, iż lektura jest niezwykle przyjemna dzięki przemyślanemu i eleganckiemu wydaniu. Wrażenia estetyczne są na pewno mocną stroną pozycji.

Ciężko jest wystawić końcową ocenę tytułowi o tak zasobnym zakresie wiedzy. Szczegółowość tekstów, świetne wnioski i wyśmienite wydanie graficzne – to wszystko składa się na obraz książki bardzo dobrej, której do doskonałości brakuje niewiele. Kolejna z pozycji w serii „Historia XX Wieku” wydawnictwa „Kluszczyński” okazała się strzałem w dziesiątkę, będąc idealnym podsumowaniem i uporządkowaniem wiadomości o komunizmie w Polsce. Nie zostaje nic innego, jak polecić pracę zespołu szóstki pisarzy. Miejmy nadzieję, że w przyszłości jeszcze zaskoczą nas pozytywnie podobną pozycją.

Ocena: