Postrzeganie historii jest dzisiaj ważnym elementem międzynarodowej dyskusji. Przeszłość wzbudza emocje, zwłaszcza tam, gdzie nie brakuje zdań rozbieżnych, często zależnych od narodowej perspektywy. Dlatego tak cenne jest kształtowanie wspólnych doświadczeń, wychodzenie naprzeciw międzynarodowemu dialogowi, przełamywanie uprzedzeń. Niejednoznaczność interpretacji wydarzeń sprzyja dyskusji, zwłaszcza tej pozbawionej utartych schematów. Kontrowersje i konflikty były i będą częścią historii, co podkreśla znaczenie jej omawiania, które musi być oparte na zrozumieniu i obiektywizmie.
Jednym z podstawowych elementów wymiany zdań jest zwalczanie przekłamań, reagowanie na nieścisłości czy próby relatywizowania przeszłości. Historia II wojny światowej może być źródłem nieporozumień, ale jest też skarbnicą wspólnych doświadczeń. Przypomina o współpracy i międzynarodowym wysiłku na rzecz obrony wartości takich jak demokracja, wolność czy niepodległość. Wybaczenie dawnych win jest oczywiście bardzo ważnym elementem rozliczenia się z przeszłością. Powinny mu jednak towarzyszyć dwa niezbędne elementy – pamięć i sprawiedliwość. Bez pamięci nie będzie możliwe przypominanie o daninie krwi złożonej przez narody w walce przeciwko XX-wiecznym totalitaryzmem. Bez sprawiedliwości nie będzie możliwe jednoznaczne i trwałe rozróżnienie ofiar od zbrodniarzy, wskazanie winnych i napiętnowanie działań, które w przeszłości stwarzały zagrożenie dla pokoju. Dyskusja i wymiana doświadczeń są zatem niezbędne do zrozumienia i ocalenia od zapomnienia tragicznej spuścizny naszych przodków.
Zdjęcie tytułowe: Inicjatywa German Death Camps.
