Holocaust jako zagłada narodu żydowskiego stał się nieodłącznym elementem polityki państwa niemieckiego pod rządami nazistów. Bulwersującym przejawem historycznej ignorancji są próby przerzucania odpowiedzialności za tę potworną zbrodnię na inne nacje, szczególnie na Polaków. Martyrologia narodu polskiego stoi bowiem w sprzeczności z fałszywymi oskarżeniami.
Niemieccy naziści
Termin Holocaust jest używany do określenia zagłady narodu żydowskiego w czasie II wojny światowej. Został stworzony na bazie greckiego ,,holókauston”, ofiary całopalenia. W języku hebrajskim jego odpowiednikiem jest ,,Szoa”, co oznacza ,,całkowitą zagładę”. Wyniszczenie narodu żydowskiego było jednym z najważniejszych elementów zbrodniczej polityki nazistowskiej, która stała się oficjalną doktryną państwa niemieckiego w latach trzydziestych XX wieku. Antysemityzm nie był w tym czasie zjawiskiem wyjątkowym – był silnie zakorzenioną koncepcją, która charakteryzowała wiele europejskich państw okresu międzywojennego. Mimo tego jedynie w Niemczech przerodził się w zinstytucjonalizowaną koncepcję całkowitej likwidacji narodu żydowskiego. Zbrodnicza ideologia szczególnie mocno naznaczyła historię II wojny światowej. Holocaust powinien być rozpatrywany przede wszystkim jako skoordynowana, świetnie zaplanowana akcja prowadzona przez III Rzeszę. Jego wyrazem było powstanie systemu obozów masowej zagłady, a konsekwencji śmierć blisko 6 milionów Żydów. Holocaust należy odróżnić od antysemityzmu, który mógł przybierać różne formy, a w swojej skrajnej postaci doprowadzić do fizycznej eksterminacji przedstawicieli ludności żydowskiej. Odpowiedzialność Niemiec – zarówno na poziomie indywidualnym, jak i instytucjonalnym – została uznana po wojnie m.in. przez Międzynarodowy Trybunał w Norymberdze, który osądził część niemieckich zbrodniarzy wojennych.
System eksterminacji
Powstanie systemu obozów koncentracyjnych tworzonych i zarządzanych przez Niemców na ziemiach okupowanej przez nich Polski jest dzisiaj jedną z przyczyn stosowania nieuprawnionych skrótów myślowych lub wręcz przekłamywania historii w kontekście rzekomego ,,polskiego Holocaustu”. Sformułowanie to nie ma żadnego uzasadnienia w historycznej rzeczywistości. Polacy nie tylko nie uczestniczyli w Holocauście jako naród, ale i dali wieli przykładów odwagi i bohaterstwa, ratując prześladowanych Żydów. W 2015 roku dyrektor FBI James Comey w przemówieniu w Muzeum Holocaustu wypowiedział się na temat rzekomego współudziału Polaków w zagładzie Żydów. Wypowiedź była powszechnie cytowana i wywołała słuszne oburzenie strony polskiej. Stała się również dowodem na to, jak silnie zakorzenione są absurdalne, nieuprawnione poglądy o ,,polskim Holocauście”. Medialne wypowiedzi wysokich urzędników państwowych są zawsze przyczynkiem do debaty. Stawianie tezy o współudziale Polaków w Holocauście nie jest jednak elementem dyskusji, gdyż fałszuje historię, zaciemniając jedynie prawdziwy obraz tragedii narodu żydowskiego i polskiego, które stały się bezbronnymi ofiarami zagłady ze strony niemieckich nazistów.
Zdjęcie tytułowe: Brama do obozu koncentracyjnego w Auschwitz z napisem „Arbeit macht frei”. Źródło: Wikimedia, domena publiczna.
