10 lipca 1943 r., podczas desantu amerykańskich Sił „Cent” na Sycylii, wraz z żołnierzami przewożono kasę 45 Dywizji. W ogólnym zamieszaniu podczas lądowania doszło jednak do tego, że sejfy zawierające 2 mln dolarów – wówczas była to bardzo pokaźna suma, za którą można było kupić nawet statek typu Liberty – zaginęły i należało je odnaleźć. Tak opisał to Samuel Eliot Morison w książce pt. „Sycylia – Salerno – Anzio. Styczeń 1943 – czerwiec 1944”:
‘Admirał floty Cunningham, który wizytował obszar „Cent” w dniu D, meldował generałowi Eisenhower’owi, że lądowania admirała Kirka „stanowiły jeden z najwybitniejszych przykładów dobrej praktyki morskiej […]”. [Jednak] typową „wpadką”, nieuniknioną podczas operacji desantu morskiego, było doświadczenie podpułkownika E.C. Routha, USA, płatnika [45.] dywizji.
Z powodów, których nigdy nie zrozumiał, przed południem dnia D otrzymał rozkaz udania się z okrętu James O’Hara na brzeg. Jego 6 sejfów zawierających około 2.000.000 $ w walucie Stanów Zjednoczonych, zostało wysłanych na brzeg innym LCVP. Pułkownik wylądował na plaży, ale pieniądze zniknęły. Po szaleńczych poszukiwaniach zostały one odnalezione następnego dnia. Były one zatopione na płyciźnie przy innej plaży, gdzie sternik wyrzucił za burtę sejfy, kiedy jego łódź nie mogła dotrzeć do brzegu. Kilka dni zajęło suszenie pieniędzy i dochodzenie do siebie po tym doświadczeniu.’
Bibliografia: Samuel Eliot Morison, „Sycylia – Salerno – Anzio. Styczeń 1943 – czerwiec 1944”.
Fotografia tytułowa: amerykański transporter szturmowy USS James O’Hara (APA-90) – którym w czasie desantu na Sycylii płynął płatnik 45 Dywizji – na zdjęciu z 8 czerwca 1943 r. Był to dość unikalny okręt należący do typu Frederick Funston, do którego oprócz niego zaliczał się tylko okręt USS „Frederick Funston”. Później służył nawet w wojnie koreańskiej. Źródło: Wikimedia / US Navy NH 98783, domena publiczna.
Marek Korczyk
