Julius Streicher (1885-1946) – niemiecki redaktor i wydawca nazistowskiego pisma, jeden z głównych dygnitarzy hitlerowskich wspierających walkę z Żydami, propagujący zaciekły antysemityzm.
Urodził się 12 lutego 1885 roku w Fleinhausen leżącym w okolicach Augsburga. Pochodził z rodziny nauczyciela, był jednym z dziewięciorga dzieci. Zanim wstąpił do niemieckiej armii pracował jako nauczyciel (poszedł w ślady ojca). W 1914 roku zaciągnął się do armii. Rok wcześniej ożenił się z kobietą, z którą miał następnie dwóch synów. Po wojnie rozpoczął działalność antyżydowską. Antysemityzm był jednym z głównych powodów, dla których Streicher przystąpił do Niemieckiej Partii Robotniczej. W 1922 roku został członkiem NSDAP. Brał udział w nieudanym puczu monachijskim w 1923 roku. W tym samym roku rozpoczął wydawanie nazistowskiego pisma „Der Stürmer”, z którym związał się na dobre, mogąc przekazać swoje antysemickie poglądy szerszemu gronu, w tym wypadku czytelników.
Szybko rozbudowywał redakcję gazety oraz powiększał liczbę czytelników, których przyciągały pełne ekspresji i fanatyzmu artykuły. „Der Stürmer” stał się narzędziem nazistowskiej propagandy antyżydowskiej, przedstawiając naród żydowski w sposób karykaturalny, bardzo często obraźliwy. Pełne nienawiści czasopismo zdobywało coraz większą popularność, największy rozkwit przeżywając w 1938 roku. Dodatkowo Streicher wydał książeczkę dla dzieci, również przepojoną antysemicką propagandą. W 1939 roku, jeszcze przed wybuchem II wojny światowej pisał: „Musi dojść do ekspedycji karnej przeciwko Żydom w Rosji, ekspedycji, która zgotowałaby im taki sam los, jakiego mogą się spodziewać wszyscy mordercy i kryminalni przestępcy, a mianowicie kary śmierci i egzekucji. Żydzi w Rosji muszą być doszczętnie wytępieni”. W 1929 roku Streicher został Gauleiterem Frankonii. W SA dosłużył się stopnia Obergruppenführera. Jego antyżydowska działalność przed i w trakcie trwania wojny zwróciła uwagę świata alianckiego. Po zakończeniu działań zbrojnych był jednym z kandydatów do osądzenia przed specjalnym trybunałem. 23 maja 1945 roku Streicher został pochwycony przez aliancki patrol. Wydał się przez przypadek, gdyż na żart jednego z amerykańskich żołnierzy, iż wygląda jak Streicher, odpowiedział: „Skąd pan mnie zna?”. Aresztowano go i postawiono przed sądem. Podczas procesów przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze Streichera oskarżano o zbrodnie przeciwko ludzkości. Razem z dziesięcioma innymi skazanymi został powieszony w dniu 16 października 1946 roku. W celach przeprowadzono wiele testów na złapanych zbrodniarzach hitlerowskich. Okazało się, iż Streicher był najmniej inteligentnym z nich, a cały proces uważał za spisek międzynarodowego żydostwa. Jego działalność Trybunał podsumował słowami:
„Streicher, oskarżony o popełnienie przestępstw objętych rozdziałem pierwszym i czwartym aktu oskarżenia, do 1940 roku gaulaiter Frankonii i wydawca antysemickiego tygodnika „Der Stürmer”, był znany jako gorliwy prześladowca Żydów.
[…]
Konkluzja: Winny przestępstw określonych w rozdziale czwartym aktu oskarżenia; uniewinniony z zarzutów określanych rozdziałem pierwszym tegoż aktu.”
