Czołg M13/40 był produkowany w latach 1940-43 i stanowił zmodernizowaną wersję pojazdu M11/39. Wspólną częścią obu było zawieszenie, a różnica między nimi polegała na zmianie wieży z jednoosobowej na dwuosobową i zwiększeniu grubości pancerza z 6 do 42 mm. Grubość pancerza na przodzie kadłuba wynosiła 30 mm, a na jego bokach 25 mm. Przednia część wieży była najgrubsza i najlepiej opancerzona. Załoga czołgu składała się z kierowcy, mechanika, dowódcy-celowniczego i działonowego. Kierowca siedział w przedniej części kadłuba, a po jego lewej stronie swoje miejsce miał strzelec. Czołg M13/40 służył do 1943 roku w Regio Esercito, a następnie w Wehrmachcie oraz w dywizji SS „Maria Teresa”.
Fotografia: włoski czołg M13/40, używany m.in. w Afryce Północnej, w Base Borden Military Museum (Wikipedia/JustSomePics, CC0).
