To przecież nastolatka tylko
Śmieszny kołnierzyk przy sukience
Jeszcze bawiła się przed chwilką
Włosy spinała tak naprędce
A tu przysięga, słowa wielkie
I ona przy nich całkiem tycia
W obliczu Boga walczyć będę
Aż do ofiary swego życia
Już tatuś z mamą dali przykład
I czy jest wierna patrzą z nieba
Śmierć czasem to powinność zwykła
Więc się zachowam tak jak trzeba
Jak to jest zabić nastolatkę?
Blask zgasić w oczach
Zamknąć usta, przerwać marzenia
Co ukradkiem snuły się nawet w celi pustej
Ktoś wydał wyrok i żył dalej
Ktoś milczał, nie wydobył głosu
Ktoś prawdy nie chce słuchać wcale
Ktoś ma awersję do patosu
Lecz to zdarzyło się pod słońcem
Umarła pięknie jak natchniona
Na krzyżu Chrystus konający
Otworzył Ince swe ramiona
Tekst za: Blisko Polski
28 lutego 2013 roku w Bazylice Świętego Krzyża w Warszawie odbył się wyjątkowy koncert poświęcony pamięci Żołnierzy Wyklętych. „Podziemna Armia Powraca” zgromadziła licznych wykonawców, którzy starali się przypomnieć o bolesnej przeszłości i uhonorować Niezłomnych walczących niegdyś z władzami komunistycznymi. Paweł Piekarczyk wykonał wówczas utwór „Jak to jest zabić nastolatkę?”. Tytułowe pytanie adresowane jest do oprawców, którzy doprowadzili do śmierci Danuty Siedzikówny znanej jako „Inka”, żołnierki Armii Krajowej, sanitariuszki 5. Wileńskiej Brygady AK. „Inka” została skazana na śmierć przez komunistyczne władze. Wyrok wykonano 28 sierpnia 1946 roku. W 2014 roku odkryto nieznane wcześniej miejsce pochówki Siedzikówny, co przyczyniło się do upowszechnienia pamięci o jej bohaterskiej działalności i poświęceniu.
