Wrócą chłopcy z wojny, jak należy
Niech nam każda wierzy i żołnierzy
Czekajcie, czekajcie, czekajcie, czekajcie
Tylko dla Was bitwy przeżyliśmy
Tylko dla Was z wojny powrócimy
Dziewczyny, dziewczyny, dziewczyny, dziewczyny
Wrócą chłopcy, jak należy
Niech nam każda wierzy
Czekajcie, czekajcie
Niech co rano każda w progu stanie
Chłopców na sprzedanie
Nie dajcie, nie dajcie
Wrócą chłopcy z wojny, jak należy
Niech nam każda wierzy i żołnierzy, czekajcie
Niech co rano każda w progu stanie
Swoich chłopców śmierci na sprzedanie
Nie dajcie, nie dajcie
Tylko dla Was będziem chleb smakować
Tylko dla Was żywą pijem wodę
Jedyne, jedyne, niebogie, niebogie
A ten chleb nam będzie najsmaczniejszy
A ta woda będzie najczyściejsza
W kochaniu, w kochaniu, w kochaniu, w kochaniu
Wrócą chłopcy, jak należy
Niech nam każda wierzy
Czekajcie, czekajcie
Niech co rano każda w progu stanie
Swoich chłopców śmierci
Nie dajcie, nie dajcie
Wrócą chłopcy z wojny, jak należy
Niech nam każda wierzy i żołnierzy, czekajcie
Niech co rano każda w progu stanie
Swoich chłopców śmierci na sprzedanie
Nie dajcie, nie dajcie
Tekst za: http://www.tekstowo.pl
W 1975 roku podczas dorocznego Festiwalu Piosenki w Opolu Maryla Rodowicz i Daniel Olbrychski wykonali piękny utwór „Wrócą chłopcy z wojny”. W ten sposób upamiętniono 30. rocznicę zakończenia II wojny światowej. Tego typu wydarzenia w Polsce Ludowej traktowano ze szczególnym pietyzmem. Pieśń była fragmentem oratorium napisanego przez pianistkę Katarzynę Gärtner. Do wykonania zaaranżowano słowa wiersza Ernesta Brylla. Choć oryginalnie utwór był poświęcony żołnierzom Ludowego Wojska Polskiego, w tekście można doszukiwać się uniwersalnych wartości.