Vor der Kaserne
Vor dem großen Tor
Stand eine Laterne
Und steht sie noch davor
So woll’n wir uns da wieder seh’n
Bei der Laterne wollen wir steh’n
Wie einst Lili Marleen.
Unsere beide Schatten
Sah’n wie einer aus
Daß wir so lieb uns hatten
Das sah man gleich daraus
Und alle Leute soll’n es seh’n
Wenn wir bei der Laterne steh’n
Wie einst Lili Marleen.
Schon rief der Posten,
Sie blasen Zapfenstreich
Das kann drei Tage kosten
Kam’rad, ich komm sogleich
Da sagten wir auf Wiedersehen
Wie gerne wollt ich mit dir geh’n
Mit dir Lili Marleen.
Deine Schritte kennt sie,
Deinen zieren Gang
Alle Abend brennt sie,
Doch mich vergaß sie lang
Und sollte mir ein Leids gescheh’n
Wer wird bei der Laterne stehen
Mit dir Lili Marleen?
Aus dem stillen Raume,
Aus der Erde Grund
Hebt mich wie im Traume
Dein verliebter Mund
Wenn sich die späten Nebel drehn
Werd’ ich bei der Laterne steh’n
Wie einst Lili Marleen.
Gdy w 1915 roku Hans Leip pisał tekst utworu „Lili Marlene” zapewne nawet nie przewidywał, jak wielką karierę zrobi w późniejszym czasie ta piosenka. W pierwotnej wersji wykonywana była przez Lale Andersen do muzyki skomponowanej w 1938 roku przez Norberta Schultze. Największe tryumfy święciła jednak w wykonaniu Marleny Dietrich, która stała się też najbardziej znaną odtwórczynią wojennego przeboju. Początkowo nic nie zwiastowało popularności utworu. Niemiecka propaganda stroniła od „Lili Marlene”, ponieważ tekst nie przekazywał ważniejszych wartości – ot, zwykła historia miłosna z żołnierzem na pierwszym planie. Dopiero z czasem Joseph Goebbels wykorzystał potencjał utworu, lansując go na największy przebój niemieckich radiostacji. Co więcej, często odtwarzana piosenka przypadła do gustu także żołnierzom reprezentującym inne nacje, a w utworze zakochali się tacy ludzie jak chociażby Dwight David Eisenhower. Nie może zatem dziwić, iż „Lili Marlene” doczekała się szeregu tłumaczeń i rozmaitych wersji językowych. Po dziś dzień piosenka wykonywana jest przez różnych artystów, często nie mających wiele wspólnego z takim typem muzyki. Można jednak powiedzieć, iż utwór łączył ponad granicami frontu, bowiem wykonywano go niezależnie od opowiedzenia się po stronie konfliktu, a Marlena Dietrich stała się z czasem symbolem „Lili Marlene”.
