Podczas walk w rejonie Okinawy w 1945 r. japońscy piloci kamikaze bardzo licznie atakowali okręty amerykańskie. Największe straty ponosiły przy tym służące na placówkach radarowych niszczyciele US Navy, które stanowiły niejako pierwszą linię obrony przed kamikaze. Ich działanie umożliwiało jednak namierzanie formacji kamikaze i wysyłanie przeciwko nim myśliwców operujących w ramach Combat Air Patrol (C.A.P).
Amerykańscy piloci realizujący zadania C.A.P wykazywali przy tym dużą determinację do niszczenia samolotów kamikaze. Jeden z nich, por. Robert R. Klingman – pilotując myśliwiec Vought F4U Corsair – zniszczył nawet jeden z samolotów kamikaze za pomocą śmigła. Z powodu zamarznięcia działek nie mógł ich użyć, dlatego też po wyczerpującym pościgu odciął śmigłem ogon kamikaze. O wyczynie tym tak pisał Samuel Eliot Morison w książce „Zwycięstwo na Pacyfiku”:
„Jednego z najbardziej niezwykłych, wymagających uporu i odwagi zestrzeleń nieprzyjacielskiego samolotu dokonał Corsair pilotowany przez porucznika Roberta R. Klingmana, USMCR, z 33 Grupy Powietrznej Piechoty Morskiej, bazującej na lotnisku Kadena. 10 maja przed południem był jednym z 4 samolotów C.A.P., kiedy wysoko lecący Nick [Kawasaki Ki-45], przeleciał nad Okinawą. W pościgu, który trwał godzinę i 3 kwadranse, i ciągnął się przez 185 mil, Klingman dogonił go na wysokości 38.000 stóp, tylko po to, by przekonać się, że działka ma zamarznięte. Nieustraszony pilot wykonał kilka nalotów na ogon Nicka, a swoim śmigłem odciął mu cały ogon. Jego cel wpadł do morza.
Wysokość, na jakiej rozgrywała się walka, znacznie przekraczała pułap działania Corsaira (41.600 stóp). Na wysokości 18.000 stóp pilotowi Corsaira skończył się tlen, na 10.000 zgasł silnik, a samolot miał podziurawione skrzydła, śmigło i osłonę silnika. Mimo to samolot bezpiecznie wylądował na brzuchu na lotnisku Kadena.”
Bibliografia: Samuel Eliot Morison, „Zwycięstwo na Pacyfiku”.
Fotografia tytułowa: Vought F4U-1D Corsair, należący do Marine Fighting Squadron VMF-322, na lotnisku Kadena na Okinawie w kwietniu 1945 r. Źródło: Wikimedia/US Navy, domena publiczna.
Marek Korczyk
